ONGI ETORRI GURE TABERNARA. JATEKO, EDATEKO, ELKAR TOPATZEKO ETA, BATEZ ERE, ZORIONTSU IZATEKO PRESTATUTAKO TXOKORA.
Ondo ematen du belarrira eta festarako gogoa pizten du: ‘jarana’ (parranda). Abesti batek dioen bezala, Donostiak baditu munduko beste inon ez dauden gauzak. «Jarana» izeneko auzo bat ere badu. Eta ez edozein auzo, portua baizik. Donostia jostalari, konplize eta dibertigarriago bihurtzen den lekua. Donostia ezberdin guztiek bat egiten duten gunea. Historian zehar, merkantziak, ideiak eta, batez ere, jendea sartzeko eta ateratzeko atea izan da Donostiako kaia. Portua zen baleontzi askoren abiapuntu, baita Amerikatik txokolate, patata eta beste merkantzia berriekin etortzen ziren itsasontzien helmuga. Bertan egiten zuten lan arrantzaleek, itsasoan harrapatutakoa deskargatzen, baita saregileek ere.
Egun, bertakoak ez ezik, turistak ere ikusten ditugu portuan, denak elkarrekin nahastuta. Kontxako Badiara begira dago portua, eta Donostiako postalaren funtsezko alderdia da, baina izaera propioa du, errebeldea. Irailean, traineru-estropaden erdigune bihurtzen da portua; arraun-olinpiada horiek arraunketa-eremu ederrena bilakatzen dute Donostia.
Jarana. Oso ondo ematen du belarrira. Alaitasuna, elkar topatzea, jaia, askatasuna, adiskideak, zoriontasun-promesa.
Eta historia luzeko jarana hartatik, etengabeko jarana hartatik, sortu da taberna hau; jateko, edateko, elkar topatzeko eta, batez ere, zoriontsu izateko —edo behintzat, izaten saiatzeko— txoko irekia.
